در قوانین جمهوری اسلامی ایران، دارایی نامشهود (intangible assets) به اموال غیرمادی اطلاق می‌شود که ارزش اقتصادی دارند اما ماهیت مادی و فیزیکی ندارند.
بر اساس ماده 10 قانون تجارت، دارایی نامشهود به عنوان اموال غیرمنقول محسوب می‌شود و شامل موارد زیر است:
* حق اختراع: حق انحصاری بهره‌برداری از یک اختراع جدید.
* علامت تجاری: نشانه‌ای که برای تمایز کالاها و خدمات یک شرکت از سایرین استفاده می‌شود.
* حق چاپ (کپی رایت): حق انحصاری بهره‌برداری از یک اثر هنری یا ادبی.
* نرم افزار: برنامه‌های رایانه‌ای که برای انجام وظایف خاص طراحی شده‌اند.
* حق امتیاز: حق بهره‌برداری از یک فناوری یا روش خاص.
* حق امتیاز کسب و کار : حق استفاده از نام، برند و روش‌های یک کسب و کار توسط شخص یا شرکت دیگری.
* حق امتیاز تجارت : اطلاعات تخصصی، مهارت‌ها و تجربه‌های تجاری که توسط یک شرکت توسعه داده شده‌اند.
* حق امتیاز برند : ارزش و اعتباری که به یک محصول یا خدمات تعلق می‌گیرد.
* حق امتیاز نام تجاری : حق استفاده از یک نام تجاری برای یک محصول یا خدمات.
* حق امتیاز طراحی : حق استفاده از یک طراحی برای یک محصول.
