عقدی لازم است که بدهکار بجای اینکه شخصاً بدهی خود را بپردازد طلبکار را به یکی از بدهکاران خود ارجاع میدهد ، یعنی توافق 3 جانبه صورت میگیرد که طلبکار طلب خود را از مدیون به بدهکار وصول نماید، در این حالت دین یا طلب از ذمه بدهکار خارج شده و بر ذمه شخص ثالث میافتد، از لحظه عقد به بعد بدهکار هیچ دینی به طلبکار ندارد حتی اگر شخص ثالث که طلب به او حواله شده هیچ وقت طلب طلبکار را ندهد.
مدیون یا بدهکاری که دین را حواله میدهد به ثالث : محیل (حواله کننده)، طلبکار : (محتال) ، شخص ثالثی که دین حواله شده را میپذیرد: محالعلیه مینامیم. با این حواله در لحظه بدهی محالعلیه به محیل و بدهی محیل به محتال پرداخت شده فرض میشود و محالعلیه میشود بدهکار به محتال. درنتیجه محالعلیه نسبت به محیل بری میشود و محتال به محالعلیه رجوع میکند . این عقد تنها عقدی است که 3 طرف دارد.
