قوانین

در عقد مغارسه که از عقود نامعین است چون در قانون مدنی نیست و در واقع زیر مجموعه عقد مزارعه نیز میتواند محسوب بشود دو نفر قرارداد میبندند که یک زمین را بیاورد و دیگری درخت در آن بکارد ) درخت غیر مثمیر( مانند چنار و در انتها این درختان را قطع کنند و سود حاصل از فروش این درختان را به نسبتی که تعیین کردهاند تقسیم کنند.

لذا شرکت مدنی و مزارعه و مساقات مشارکت میآورد در منافع و مضاربه در سود و مغارسه در عین مال تفاوت سود و منفعت: سود ارزش اضافی ناشی از تجارت است ولی منافع یا نما از خود مال میروید.

دسته سوم : وثیقههای دین /عقود تبعی هستند مثال شخصی دین و بدهی به شخصی دیگر دارد، که ناشی از منشایی میباشد و در اینجا بین بدهکار و طلبکار عقدی واقع میشود تا شخص طلبکار به وصول طلب خود اطمینان پیدا کند. لذا عقود دینی همگی تبعی هستند و اگر رابطه پایه نباشد، این عقد دین به وجود نمیآید. وثیقههای دین به دو دسته تقسیم میشوند: 1 -وثیقه عینی 2 -وثیقههای شخصی

وثیقه عینی وثیقهای است که یک عین معین وثیقه گذاشته میشود .مثل این کتاب / آن ساختمان مانند عقد رهن.بدهکار : راهن، طلبکار : مرتهن، مال: عین مرهونه . عقد رهن دو وجهی است یعنی نسبت به یکی جایز و نسبت به دیگری الزم است.

وثیقههای شخصی: در این نوع وثیقه مال در بین نیست یک شخص پشتوانه ادای دین است. مانند عقدضَمان/ عقد حواله /عقد کفالت

در عقد ضَمانت شخصی کسی را معرفی میکند تا موضوعی را ضَمانت کند. در این عقد 3 تعریف داریم:

ضامن: کسی که ضَمانت کرده ، مضمونله: شخصی که ضَمانت به نفع او است و مضمونعنه کسی که بدهی او ضَمانت شده است.